Czym jest ogniwo fotowoltaiczne?

Ogniwo fotowoltaiczne jest elementem zbudowanym z półprzewodnika, w którym – w wyniku zjawiska fotowoltaicznego- zachodzi konwersja energii promieniowania słonecznego na energię elektryczną. Ogniwo fotowoltaiczne jest elementem bardzo kruchym i delikatnym. Bez ochrony przed czynnikami zewnętrznymi nie może być samodzielnie wykorzystywane do pracy.

Podział ogniw fotowoltaicznych

Ogniwa fotowoltaiczne, które dominują na rynku wytwarzane są z mono- i polikrystalicznego krzemu w postaci wafli o grubości ok. 0,2 mm. Moduły zbudowane z takich ogniw zaliczane są do tzw. I generacji.

Ogniwa tzw. II generacji są nazywane ogniwami cienkowarstwowymi (ang. thin film) ze względu na ich dużo mniejszą grubość ok. 1-3 mikrometrów. W tych ogniwach materiał półprzewodnikowy nanoszony jest w postaci cieniutkiej warstwy. Często jest to materiał inny niż krzem, np. tellurek kadmu (CdTe) czy mieszanina miedzi, indu, galu i selenu (CIGS). 

Można wyróżnić także ogniwa III generacji, które pozbawione są klasycznego złącza P-N. Największe znaczenie rynkowe mają ogniwa DSSC oraz ogniwa organiczne z wykorzystaniem polimerów.

Moduły zbudowane z ogniw z krzemu krystalicznego

Podstawowym podziałem ogniw i modułów jest podział ze względu na stopień krystalizacji krzemu:

  • monokrystaliczne – ogniwa wyprodukowane są z monokryształu krzemu o przekroju kołowym. Wśród powszechnie dostępnych modułów charakteryzuje je największa sprawność oraz najwyższy temperaturowy wskaźnik mocy.
  • polikrystaliczne – ogniwa wyprodukowane są z krzemu polikrystalicznego, czyli takiego, który wykrystalizował w postaci wielu monokryształów. Ten typ modułów -w porównaniu z modułami monokrystalicznymi- charakteryzuje się nieco niższą sprawnością oraz niższym temperaturowym wskaźnikiem mocy.